Nederlandse weken

Liebe leuten,

Hier weer een verhaal van mij.
De afgelopen weken heb ik, al zeg ik het zelf, best een paar Nederlandse activiteiten/dingen meegemaakt.
Soms denk ik ook dat ik in Nederland zit (ik denk dan wel even alle donkere mensen weg). Maargoed voordat jullie me dadelijk niet meer kunnen volgen, zal ik maar weer bij het begin beginnen..

Beste mensen... Ik heb een berg beklommen! Nadieh klimmen?! Ja, ik kan klimmen. Oké ik zal een klein beetje eerlijk zijn: We zijn met een jeep naar de top gereden en vanaf daar zijn we afgedaald, maar die afdaling moesten we natuurlijk ook weer op omdat boven de auto stond! Dus eigenlijk heb ik gewoon een berg beklommen.
Als gids hadden we een ex-militair uit Nederland kunnen regelen. Nou die man rende letterlijk over de paden heen en dan maakte het hem niet uit of of hij aan het dalen of klimmen was. Man man man, het zweet kwam me werkelijk waar uit alle(!) gaten. Ik heb ook de hele rit niet gepraat, geen adem. Tussendoor heb ik wel om me heen kunnen kijken (dat dan weer wel) maar het was écht super mooi! Onderweg zijn we bij 2 watervallen gestopt. Kleren uit (wel je bikini natuurlijk) en lekker onder de waterval klimmen. Wat een ervaring en natuur-geweld! Maar het was een heerlijke verkoeling na al dat gezweet. We hebben ook nog dieren kunnen spotten: vlinders (GROOT), apen en een slang. Niet zomaar een slang, nee de dodelijkste slang van Suriname. Hij lag zo op ons pad al in de aanvalshouding. Was ik even blij dat we een grote, kale, brede, gespierde, surinaamse ex-militair bij ons hadden :) De beste man zei dat we allemaal muisstil moesten staan en ondertussen pakte hij een soort rotsblok. Die tilde hij zo boven z'n hoofd en BAM op die slang. Die was dus dood. Macho. Maar het belangrijkste was dat we nog leefden!
Na deze vermoeiende dag zijn we lekker uiteten geweest bij Blauwgrond (inmiddels mijn favoriet geworden). Dit is een zeer gezellige en drukke indische/javaanse wijk met allemaal terrasjes en eettentjes naast elkaar. Hier kun je voor een prikkie, omgerekend 5 euro, heerlijk en VEUL eten. Krijg je het niet op, dan pakken ze het in en kan je het meenemen.

Ook zijn we nog steeds bezig met 'stage'. Ja want ook dat gaat door. We zitten inmiddels al in onze afrondingsfase. Time flies.. de afgelopen weken zijn we langs 8 scholen gegaan en hebben we hier interviews afgenomen met het schoolhoofd, een leerkracht en een leerling. Dit gaat allemaal prima, alleen de schoolhoofden vragen na afloop of we niet in Nederland kunnen 'bedelen' voor laptops, logopedisten, fysiotherapeuten etc (haha) en de leerlingen laten niets/nauwelijks iets los over hun dagelijkse bezigheden omdat ze bang zijn dat hun verhaal op tv of in een tijdschrift komt. Mallerds.
Het enige wat ons nu nog te doen staat in de maand december is een onderzoeksrapport opstellen, een training voor de leerkrachten ontwerpen en een presentatie geven met onze adviezen over minder schoolverzuim in Suriname aan het MINOV (Ministerie van Onderwijs).
In januari komen tom en lex en ga ik nog op doorreis naar Curacao, dus daarvoor willen we het allemaal afgerond hebben.

Afgelopen vrijdag was het Srefidensie in Suriname. 36 jaar onafhankelijk van Nederland. Reden voor een Bigi Fessi dus. Best vreemd om als bakra hieraan mee te feesten, maar ach 'nu we er toch zijn'...
We wisten natuurlijk niet wat we ons ervan voor moesten stellen. Suus en ik hadden wel het een en ander gehoord en we dachten dat we het konden vergelijken met koninginnedag in Nederland.
Wij dus extra vroeg die stad in (12.00uur), met de gedachten fijn feesten dehele dag, maar we kwamen in de stad aan en wij waren zowat de enige. Toen dachten we ineens: ohja we zijn in Suriname, hier slaapt iedereen tussen de middag!
Maargoed wij vermaken ons wel, dus we gingen van terras naar terras, kraampjes langs struinen en luchen. Achteraf bleek dat deze lunch fatale gevolgen voor Suus zou hebben. Hierover zo meer.. Uiteindelijk om 16uur begon de 'parade'. Nou je zit dan eigenlijk een uur te kijken naar allemaal legercommando's, politie, generalen weet ik het allemaal, die één voor één in de houding gaan staan en door de straten marcheren. Heel officieel allemaal en leuk om mee te maken. Maar wij kwamen natuurlijk voor 'De President'. Het was super druk ineens en we konden helaas geen plekje meer vooraan krijgen. Gelukkig waren daar de donkere wolken. Omdat we de aflopen weken hier elke dag wel een paar uur regen hebben, dachten we nu: dit is onze kans. Surinamers zijn namelijk bang voor regen en zodra ze één druppel voelen, vluchten ze al naar een droge plek. Zo gezegd zo gedaan. Het begon lichtjes te regenen en de Surinamers begonnen te vluchten, dus wij HUP vooraan! Maar die druppeltjes werd een complete stortbui met het onderlopen van de straten én het overlopen van de suriname-rivier als gevolg. Etoen kwam ineens de lunch van Suus naar boven. midden op het plein in de overstroming tussen alle mensen in. Inmiddels waren we kletsnat en susanne ziek, dus we hebben een taxi richting appartement gepakt. Hier even een filmpje gekeken, susanne lekker toegestopt met een bakje thee om vervolgens weer terug naar de stad te gaan om verder te feesten. Dat was heel gezellig, met bandjes, dj's, kroegjes, terrasjes en tequila. En daar hield het op...

Brakdag kun je niet beter doorkomen met een bios, dus we zijn fijn naar de bioscoop gegaan. Hilarische film gezien: Puss in Boots (3D) met té relaxte stoelen die je in ligstand kon zetten. Het was wel echt mega druk in de Mall (de bios zit in een shoppingmall) want het was namelijk Sinterklaasintocht. Ook hier vergeet de goedheiligman de kinderen niet ;) deze dag afgesloten in een Pannenkoeken en poffertjes huis. Waar je overigens ook shoarma, friet, hamburgers en salades kon bestellen haha.

Al met al een paar Nederlandse weken achter de rug. Wandelen (doen Surinamers echt niet aan, typisch Nederlands), bioscoopje, pannenkoeken eten en ja een heuse brakdag!

dit was het weer,
tot snel en groetjes en liefs aan iedereen!

XX